Աստվածաշունչ մատյանից

Անդաստիարակ որդու ծնունդը հոր ամոթն է, իսկ դստեր ծնունդը` նրա նվաստացումը։ Ողջախոհ դուստրն իր ամուսինը կունենա, իսկ անամոթը տրտմություն է ծնողների համար։ Անառակը ամոթով կթողնի իր հորն ու մորը և երկուսից էլ կանարգվի։ Տարադեպ պատմությունը նույնն է, ինչ որ երաժշտությունը սգի ժամանակ, իսկ ծեծն ու խրատը իմաստություն են ամեն ժամանակ։ Հիմարին սովորեցնողը նման է կոտրած խեցի կպցնողի և քնածին խոր քնից արթնացնողի։

Սիրաքի իմաստությունը 22. 3-8

Մեկնաբանություններ